4822- عن إسماعيل، قال: حدثني قيس، عن أبيه، أنه جاء ورسول الله صلى الله عليه وسلم يخطب، فقام في الشمس، «فأمر به فحول إلى الظل»
Qais quoted his father as saying that he (his father) came when the Messenger of Allah (ﷺ) was addressing. He stood in the sun. He ordered him (to shift) and he shifted to the shade
Al-Albani said: Hadith Sahih
ابوحازم البجلی رضی اللہ عنہ کہتے ہیں کہ وہ آئے اور رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم خطبہ دے رہے تھے، تو وہ دھوپ میں کھڑے ہو گئے، اس کے بعد ( آپ نے انہیں سایہ میں آنے کے لیے کہا ) تو وہ سائے میں آ گئے ۔
Kays (İbn Abdi Avf el Haris'in) babasından (rivayet edildiğine göre bir gün) Rasûlullah (s.a.v.), hutbe okurken bu zat gelmiş (biraz sonra yerini yavaş yavaş gölgeye terk edecek olan) güneş(lik bir yer)e durmuş (ve Hz. Nebii dinlemeye başlamış. Hz. Nebi onu bu halde görünce biraz sonra güneşle gölge arasında kalacağını anladığı için ona tamamen gölgeye çekilmesini) emretmiş, o zat da (bu emre uyarak) gölgeye çekilmiştir
Telah menceritakan kepada kami [Musaddad] berkata, telah menceritakan kepada kami [Yahya] dari [Isma'il] ia berkata; telah menceritakan kepadaku [Qais] dari [Bapaknya] Bahwasanya ia pernah datang di saat Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam sedang berkhutbah, ketika ia berdiri di bawah terik matahari, beliau memerintahkah agar ia berlindung di tempat yang teduh
। কাইস (রাঃ) থেকে তার পিতার সূত্রে বর্ণিত। তিনি রাসূলুল্লাহ সাল্লাল্লাহু আলাইহি ওয়াসাল্লাম-এর খুৎবা দেয়া অবস্থায় রোদে এসে দাঁড়ালেন। তখন তিনি তাকে আদেশ দিলে তাকে ছায়ায় আনা হয়।[1] সহীহ।
إسناده صحيح.
يحيى: هو ابن سعيد القطان.
وإسماعيل: هو ابن أبي خالد، وقيس: هو ابن أبي حازم.
وهو عند البيهقي في "السنن" ٣/ ٢١٨ من طريق المصنف، بهذا الإسناد.
وأخرجه البخاري في الأدب المفرد، (١١٧٤) عن مسدد، به.
وأخرجه أحمد في "مسنده" (١٥٥١٥)، وابن حبان في "صحيحه" (٢٨٠٠) من طريق يحيى بن سعيد، به.
وأخرجه الطيالسي (١٢٩٨)، وابن أبي شيبة ٨/ ٩٤، وأحمد في "مسنده" (١٥٥١٦) و (١٥٥١٧) و (١٥٥١٨) و (١٨٣٠٥)، وابن خزيمة في "صحيحه"، (١٤٥٣)، والطبراني في "الكبير" (٧٢٨١)، والدولابى في "الأسماء والكنى" (١٦٥٠)، والحاكم ٤/ ٢٧١ و ٢٧٢، والبيهقي في السنن" ٣/ ٢١٨ من طرق عن إسماعيل بن أبي خالد، به.