حديث الرسول ﷺ English الإجازة تواصل معنا
الحديث النبوي

حديث إن أحق الشرط أن يوفى به ما استحللتم به الفروج - سنن ابن ماجه

سنن ابن ماجه | (حديث: إن أحق الشرط أن يوفى به ما استحللتم به الفروج )

1954- عن عقبة بن عامر، عن النبي صلى الله عليه وسلم، قال: «إن أحق الشرط أن يوفى به، ما استحللتم به الفروج»


ترجمة الحديث باللغة الانجليزية

It was narrated from 'Uqbah bin 'Amir:that the Prophet said: “The conditions most deserving to be fulfilled are those by means of which the private parts become permissible for you.”

Al-Albani said: Hadith Sahih


ترجمة الحديث باللغة الأوردية

عقبہ بن عامر رضی اللہ عنہ کہتے ہیں کہ نبی اکرم صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا: سب سے زیادہ پوری کی جانے کی مستحق شرط وہ ہے جس کے ذریعے تم نے شرمگاہوں کو حلال کیا ہے ۱؎۔


ترجمة الحديث باللغة التركية

Ukbe bin Amir (r.a.)'den rivayet edildiğine göre: Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu, demiştir: «Yerine getirilmesi gereken şartlardan evla olanı nikah akdinde koşulan şartlardır.» Diğer tahric: Hadisi Buhari (2721, 5151), Müslim (1418), Ebu Davud (2139), Nesai, s-kübra (5506); Tirmizi (1127), Ahmed, Müsned (17302), Tahavi, Şerh Müşkili'l-Asar (4862,4863,4864) ve İbn Hibban (4092) rivayet etmişlerdir. BUHARİ HADİSİ VE İZAH İÇİN TIKLA EBU DAVUD HADİSİ VE İZAH İÇİN TIKLA


ترجمة الحديث باللغة الإندونيسية

Telah menceritakan kepada kami [Amru bin Abdullah] dan [Muhammad bin Isma'il] keduanya berkata; telah menceritakan kepada kami [Abu Usamah] dari [Abdul Hamid bin Ja'far] dari [Yazid bin Abu Habib] dari [Martsad bin Abdullah] dari [Uqbah bin Amir] dari Nabi shallallahu 'alaihi wasallam, beliau bersabda: "Sesungguhnya persyaratan yang paling berhak untuk dipenuhi adalah kemaluan yang telah kalian halalkan


ترجمة الحديث باللغة البنغالية

। উকবা ইবনু আমের (রাঃ) থেকে বর্ণিত। নবী সাল্লাল্লাহু আলাইহি ওয়াসাল্লাম বলেনঃ যে শর্ত পূরণ করা অধিক সংগত তা হলো, যার বিনিময়ে তোমরা (নারীর) লজ্জাস্থান হালাল করেছো।



إسناده صحيح.
أبو أسامة: هو حماد بن أسامة.
وأخرجه البخاري (٢٧٢١)، ومسلم (١٤١٨)، وأبو داود (٢١٣٩)، والترمذي (١١٥٦) و (١١٥٧)، والنسائي ٦/ ٩٢ - ٩٣ و ٩٣ من طريق يزيد بن أبي حبيب، بهذا الإسناد.
وهو في "مسند أحمد" (١٧٣٠٢)، و"صحيح ابن حبان" (٤٠٩٢).