4114- عن ابن عمر، قال: أخذ رسول الله صلى الله عليه وسلم، ببعض جسدي، فقال: «يا عبد الله كن في الدنيا كأنك غريب، أو كأنك عابر سبيل، وعد نفسك من أهل القبور»
It was narrated that Ibn ‘Umar said:“The Messenger of Allah (ﷺ) took hold of some part of my body and said: ‘O ‘Abdullah, be in this world like a stranger, or one who is passing through, and consider yourself as one of the people of the graves.’”
Al-Albani said: Hadith Sahih
عبداللہ بن عمر رضی اللہ عنہما کہتے ہیں کہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم نے میرے جسم کا بعض حصہ ( کندھا ) تھاما اور فرمایا: عبداللہ! دنیا میں ایسے رہو گویا تم اجنبی ہو یا مسافر، اور اپنے آپ کو قبر والوں میں شمار کرو ۔
(Abdullah) bin Ömer (r.a.)'dan; Şöyle demiştir: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) vücûdumun bazısını tuttu ve: Ya Abdallah! Sen dünyada (vatanından uzak) bir yabancı gibi yahut bir yoldan geçen (yolcu) gibi ol ve kendi nefsini mezarlar halkından (ölülerden) say, buyurdu. Diğer tahric: Bu hadisi Tirmizi ve Ahmed de rivayet etmişlerdir
Telah menceritakan kepada kami [Yahya bin Habib bin 'Arabi] telah menceritakan kepada kami [Hammad bin Zaid] dari [Laits] dari [Mujahid] dari [Ibnu Umar] dia berkata, "Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam pernah memegang sebagian dari tubuhku seraya bersabda: "Wahai Abdullah, jadilah kamu di dunia ini seakan-akan orang asing atau seorang pengembara, dan persiapkanlah dirimu sebagai calon penghuni kubur
। ইবনে উমার (রাঃ) থেকে বর্ণিত। তিনি বলেন, রাসূলুল্লাহ সাল্লাল্লাহু আলাইহি ওয়াসাল্লাম আমার দেহ স্পর্শ করে বলেনঃ হে আবদুল্লাহ! দুনিয়াতে এমনভাবে বসবাস করো যেন তুমি একজন প্রবাসী অথবা পথচারী মুসাফির। তুমি নিজেকে কবরবাসীদের অন্তর্ভুক্ত মনে করো।
حديث صحيح دون قوله: "وعد نفسك من أهل القبور" فهو حسن لغيره، ليث -وهو ابن أبي سليم- وإن كان ضعيفا- قد توبع.
وأخرجه الترمذي (٢٤٨٦) و (٢٤٨٧) من طريق ليث بن أبي سليم، بهذا الإسناد.
وهو في "مسند أحمد" (٤٧٦٤).
وأخرجه مطولا دون قوله: "وعد نفسك من أهل القبور" البخاري (٦٤١٦) من طريق الأعمش، حدثني مجاهد، عن ابن عمر.
"وعد نفسك من أهل القبور" أخرجه الآجري في "الغرباء" (٢٠) من طريق الأعمش، عن مجاهد، به.
وفي إسناده من لم نعرفه.
وله شاهد من حديث أبي هريرة عند أحمد (٨٥٢٢)، وفي إسناده علي بن زيد ابن جدعان، وهو ضعيف.
وآخر من حديث معاذ، ذكره الهيثمي في "المجمع" ٤/ ٢١٨، وفي إسناده انقطاع.
وثالث من حديث أبي الدرداء، ذكره الهيثمي أيضا ٢/ ٤٠، وفي إسناده مجهول.
ورابع من حديث زيد بن أرقم عند أبي نعيم في "الحلية" ٨/ ٢٠٢ - ٢٠٣، وإسناده حسن.
وانظر شرح الحديث في "جامع العلوم والحكم" ٢/ ٣٧٦ - ٣٩٢.