حديث الرسول ﷺ English الإجازة تواصل معنا
الحديث النبوي

حديث إن الله أوحى إلي أن تواضعوا ولا يبغي بعضكم على بعض - سنن ابن ماجه

سنن ابن ماجه | (حديث: إن الله أوحى إلي أن تواضعوا ولا يبغي بعضكم على بعض )

4214- عن أنس بن مالك، قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: «إن الله أوحى إلي أن تواضعوا، ولا يبغي بعضكم على بعض»


ترجمة الحديث باللغة الانجليزية

It was narrated from Anas bin Malik that the Messenger of Allah (ﷺ) said:“Allah has revealed to me that you should be humble towards one another and should not wrong one another.”

Al-Albani said: Hadith Sahih


ترجمة الحديث باللغة الأوردية

انس بن مالک رضی اللہ عنہ کہتے ہیں کہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم نے فرمایا: بیشک اللہ تعالیٰ نے میری طرف وحی کی ہے کہ تم تواضع اختیار کرو، اور تم ایک دوسرے پر زیادتی نہ کرو ۔


ترجمة الحديث باللغة التركية

Enes bin Mâlik (r. a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: Allah, alçak gönüllü olunuz ve bazınız bâzınıza zulümedemez (etmesin) diye bana vahiy etti. Not: Zevaid'de şöyle denilmiştir: Bu, hasen bir seneddir. Çünkü ravi Sinan bin Sa'd'ın adının böyle mi, yoksa Sa'd bin Sinan mı olduğu yolunda ihtilaf vardır


ترجمة الحديث باللغة الإندونيسية

Telah menceritakan kepada kami [Harmalah bin Yahya] telah menceritakan kepada kami [Abdullah bin Wahb] telah memberitakan kepada kami ['Amru bin Al Harit] dari [Yazid bin Abu Habib] dari [Sinan bin Sa'd] dari [Anas bin Malik] dia berkata; Rasulullah shallallahu 'alaihi wasallam bersabda: "Sesungguhnya Allah telah mewahyukan kepadaku supaya kalian bersikap rendah hati, dan janganlah sebagian kalian berbuat aniaya terhadap sebagian yang lain


ترجمة الحديث باللغة البنغالية

। আনাস ইবনে মালেক (রাঃ) থেকে বর্ণিত। তিনি বলেন, রাসূলুল্লাহ সাল্লাল্লাহু আলাইহি ওয়াসাল্লাম বলেছেনঃ নিশ্চয় আল্লাহ আমার নিকট ওহী পাঠিয়েছেন যে, তোমরা নম্রতা অবলম্বন করো, বিনয়ী হও এবং তোমাদের কেউ যেন কারো প্রতি সীমালংঘন না করে।



صحيح لغيره، وهذا إسناد ضعيف لضعف سنان بن سعد، ويقال: سعد ابن سنان.
وأخرجه البخاري في "الأدب المفرد" (٤٢٦) من طريق ابن وهب، بهذا الإسناد.
وله شاهد من حديث عياض بن حمار، وقد سلف عند المصنف برقم (٤١٧٩).
وهو حديث صحيح.
وآخر من حديث أبي هريرة عند إسحاق بن راهويه في "مسنده" (٤٠٥).
وفي إسناده انقطاع.