264- عن ابن عباس، عن النبي صلى الله عليه وسلم في الذي يأتي امرأته وهي حائض قال: «يتصدق بدينار أو نصف دينار»
Narrated Abdullah ibn Abbas: The Prophet (ﷺ) said about a person who had intercourse with his wife while she was menstruating: He must give one dinar or half a dinar in alms. Abu Dawud said: The correct version says si: One dinar or half a dinar. Shu'bah (a narrator) did not sometimes narrate this tradition as a statement of the Prophet (ﷺ)
Al-Albani said: Hadith Sahih
İbn Abbas (r.a.) hanımına, hayızlı iken münasebette bulunan kimse hakkında Rasulullah (Sallallahu Akeyhi ve Sellem)'in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Bir veya yarım dinar sadaka verir (versin)." Ebu Davud dedi ki, "Sahih olan rivayet (burada olduğu gibi) "Bir dinar veya yarım dinar" şeklindedir. Ancak çoğu kere Şu'be bu hadisi Nebi (s.a.v.)'e ref etmemiştir. Diğer tahric: Ebu Davud, nikah, Nesai, tahare; hayz; İbn Mace, tahare; Ahmed b Hanbel
Telah menceritakan kepada kami [Musaddad] telah menceritakan kepada kami [Yahya] dari [Syu'bah] telah menceritakan kepada saya [Al-Hakam] dari [Abdul Hamid bin Abdurrahman] dari [Miqsam] dari [Ibnu Abbas] dari Nabi shallallahu 'alaihi wasallam, tentang seorang suami yang menggauli istrinya pada waktu haidl, beliau bersabda: "Suami tersebut harus bersedekah dengan satu dinar atau setengah dinar." Abu Dawud berkata; Demikianlah riwavat yang shahih, beliau bersabda: "Satu dinar atau setengah dinar". Dan bisa jadi Sy'bah tidak memarfu'kannya
। ইবনু ‘আব্বাস রাযিয়াল্লাহু ‘আনহুমা সূত্রে বর্ণিত। যে ব্যক্তি হায়িয অবস্থায় স্ত্রী সঙ্গম করে তার সম্পর্কে নবী সাল্লাল্লাহু আলাইহি ওয়াসাল্লাম বলেছেনঃ সে যেন এক দীনার অথবা আধা দীনার সাদাকাহ্ করে। ইমাম আবূ দাউদ (রহঃ) বলেন, সহীহ বর্ণনাসমূহে এরূপই রয়েছে। তিনি বলেন, এক দীনার অথবা আধা দীনার। শু’বাহ কখনো হাদীসটি মারফুভাবে বর্ণনা করেননি।[1] সহীহ।
رجاله ثقات، وقد روي مرفوعا وموقوفا، والموقوف أصح، كما بيناه فى التعليق على "مسند أحمد" و"سنن ابن ماجه".
شعبة: هو ابن الحجاج، والحكم: هو ابن عتيبة.
وأخرجه النسائى في "الكبرى" (278) و (9098)، وابن ماجه (640) من طرق عن شعبة، بهذا الإسناد.
وقال شعبة -عند النسائى فى "الكبرى" (9051) -: أما حفظي فمرفوع، وقال فلان وفلان: إنه كان لا يرفعه.
وأخرجه الدارمي (1006)، وابن الجارود (110)، والبيهقي 1/ 314 و315 من طرق عن شعبة، به موقوفا.
وقال ابن مهدي عند ابن الجارود والبيهقي: قيل لشعبة: إنك كنت ترفعه، قال: إني كنت مجنونا فصححت.
وهو في "مسند أحمد" (2032)، وسيأتي مكررا برقم (2168).
وأخرجه الترمذي (137)، والنسائي في "الكبرى" (9058) و (9059)، وابن ماجه (650) من طريق عبد الكريم، عن مقسم، عن ابن عباس مرفوعا.
وعبد الكريم هو ابن أبي المخارق فيما صححه الحافظ في "النكت الظراف" (6491)، وهو ضعيف.
ولفظ النسائي في الموضع الثاني وابن ماجه: "يتصدق بنصف دينار"، ولفظ الترمذي والنسائى في الموضع الأول بنحو الرواية الآتية عند المصنف بعده.